Zaman parlak ve göz alıcı
Gökyüzünün kıvrımlı ışıltılarını yansıtan
Ulu bir nehir hiç durmayan
Ve ne büyük bir acı
Soğuk bir kış gecesi tutturmuş bir yağmur
Penceremden bulutların altındaki kasvetli karanlığa bakarken
Gözyaşlarım camdan süzülen damlalarla yarışırken
Düşünüyorum ki kılmış zaman bizi ne mağdur
Karanlığın içinden bir kapı açılıyor geçmişe
Düşüncelerimden bir tünelle o eski güzel günlere
Parlaklığın hilekârlıkla göz almadığı
Sadece güneşin mavi huzurunun olduğu o günlere
Hani gecenin korkutmadığı şu zaman vardı
Karanlıktı ama korkutmazdı, sıcak bir ev gibi
Dolaşırdık odalarında büyük bir zevkle
Elle tutulurdu o zaman, ama şimdi hatıralardan derlenmiş bir bilmece
Yağmur yine yağardı, ama ağlamazdık
Gece kasvetli değildi ki, baksak umutsuzluğa kapılmazdık
Üşürken kalın battaniyelerin altında
Gülümseyerek bilirdik, yaz pek yakında
En temiz denizler kadar berrak heveslerle
Çocukça, ama sarılmıştık hayata o hevesten ellerle
Koştururduk yıldızsız karanlık nedir bilmeden
Hayallerimizin gerçek olmayacağını sezmeden
Güneş bir filiz gibi uzanırdı gökyüzüne
Hani açık denizlerde berrak sular dalgalanır ya hafiften
Yayılır dört bir yana ışıklar altından ve gümüşten
Öyle başlardık yeni güne, güneş tepemizde, umut gözlerimizde
Her günün ayrı bir keyfi vardı
Zaman acıtmadan akardı
Hayallerimiz kayardı rengârenk gökkuşağından
Çocukluğumuzun kaydırağı olmuştu hüzün geçirmeyen camlardan saraylı bir hanedan
Kalbimiz tanışmamıştı sıcak bir yaz akşamı buruklukla
Gözlerimiz geçit vermemişti yağmurlu soğuk kış gecesinde gözyaşlarına
Akşamüstü mırıldanan denize bakarken cız etmişti içimiz belki
Ama ölümü hiç görmemiştik o aheste çalkalanan engin sularda
Kayıp mı olmuş şimdi o ev, o zaman?
Solgun, gri gökyüzünün altında
Kaybolmuş, solmuş, yok olmuş mu yoksa?
Ben arıyordum orayı rüyalarımda ya da çıkmaz bir sokakta, oysa
İşte, yağmur hala yağıyor, yorgun gözyaşlarım hala süzülüyor
Boş gölgelerle dolu odama çekildiğimde sert, ifadesiz bir ayna beni karşılıyor
Ağlayan bir siluet elini uzatıyor, gösteriyor umudu ve umutsuzluğu
Ve umudun da var olduğu aynanın gerçek olmayan tarafında,
Sonsuz bir denize yelken açarmış gibi
Yolculuğa çıkıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder